Metaller kaynak işlemi sırasında ısıtılırsa, artan sıcaklıkla eşik deformasyon değeri azaldığından, kaynak işlemi çok daha kolay ve başarılı bir şekilde gerçekleşir.Bu nedenle çok sayıda sıcak basınç kaynağı yöntemi geliştirilmiştir. Bunların en eskisi demirci kaynağı olup yaklaşık M.Ö. 1400 yıllarından beri demirciler tarafından kullanılmaktadır.
Bu yöntemde, birleştirilecek olan dövülebilir demir veya çelik çubuklar 1350°C ye kadar ısıtılırlar.
Bu sıcaklıkta yüzey üzerindeki demir oksitler erir ve birleştirilecek elemanlar beraberce çekiçle dövüldükleri zaman, sıvı haldeki bu oksitler bağlantı yerinden sıkıştırılarak atılırlar. Bundan, sonra, bağlantı soğuk basınç kaynağına göre daha düşük deformasyon seviyelerinde oluşur.
Demirci kaynağı günümüzde daha ziyade süsleme işlerinde kullanılmaktadır. Ancak kaynak oluşturmayı kolaylaştırmak için elemanı ısıtma prensibi, sıcak basınç kaynağının çok sayıdaki modern yöntemlerinde de kullanılmaktadır.
Burada temel amaç, ara yüzeyleri eşik değerinin %25’lere düştüğü sıcaklığa yükseltmektir; bu nedenle de ısıtma yönteminin ne olduğu çok önemli değildir.
Sıcak metal soğuk basınç kaynağındaki halinden çok daha plastik olduğu için sıcak basınç kaynağında gerekli kuvvet daha küçüktür; bu nedenle çelik gibi sert metallerde kaynak oluşturmak mümkündür. Soğuk basınç kaynağının aksine kaynak bölgesindeki malzeme sertleşmez.
Sıcak basınç kaynağı için bağlantıyı ısıtmada kullanılan çeşitli metotlardan en başarılı olan üçü; gazla ısıtma, dirençle ısıtma ve endüksiyonla ısıtmadır.
